16 Aralık 2014 Salı

Nefes...

Çok uzun zaman oldu hiçbir şey yazamadım buraya...hiçbirşey yapmadım sanılmasın...aksine birçok şey yaptım aslında...Bunların içinde bugüne kadarki hayatımın belki de benim için en önemli, en değerli, en "iyi ki yaptım" dediğim şeyi de var.."Nefes"... Evet Nefes'le tanıştım bu süreçte...

Bilenler beni anlıyordur şu an, bilmeyenler akıl sağlığımdan şüphe ediyor olabilir:) Sorun yok:))

Kendimi ararken, neden burda olduğumu, ne yaptığımı, neyi niye yaptığımı sorgularken, sevmediğim huylarımdan rahatsızlık duyarken, kaygılarım, korkularım, endişelerim artmış, hayat enerjim ve sevincim neredeyse gitmişken, boş boş bakarken, acı çekerken, çaresiz hissederken, nefes alamazken "nefes" çıktı karşıma...yazıp yazmamak konusunda çok düşündüm, önce bana kalsın bu özel deneyim dedim, sonra "egona yenilme paylaş" dedim kendime...

Nefes aldığımız sürece yaşıyoruz, nefes alamadığımız anda ölüyoruz...Yani aslında hayatta olmamızın nedeni nefes...Allah'ın bedenlerimize üflediği can suyu nefes...Olmazsa olmazımız yani..Ben kendi adıma bu olmazsa olmazın 9 ay öncesine kadar farkında değilmişim...

Nefesi açık olmayan, yani herhangi bir nefes çalışması yapmamış, nefesini açtırmamış insanlar (toplumun büyük çoğunluğu) nefes kapasitesinin sadece %30'unu kullanırmış. Yani geri kalan %70 atıl duruyormuş...Dolayısıyla yaşayabileceğimiz kapasitenin de %30'unu kullanıyoruz demek bu...Böyleyken de yukarıda bahsettiğim korkulardan, kaygılardan, mutsuzluktan, boşluktan vb vb yakınır hale geliyoruz...

9 ay önce başlayan Nefes serüvenim halen devam ediyor aktif bir şekilde...Detaylarını burada anlatmayacağım, bu kısacık yazıdan aklı çelinen, içi isteyen olursa gidip bizzat deneyimleyebilir, çünkü "Nefes çalışması" pek de anlatılır bir şey değil, yaşamak, içinde olmak gerekiyor...Doğru zaman geldiğinde de bir şekilde kendini orada buluyorsun, buna kesinlikle inanıyorum...

Nefes sonrası ne oldu derseniz, hayatımdaki "ben" çok ciddi şekilde değişimlere uğradı...Daha 2. günde uzundur devam eden alerjimden kurtuldum, daha dingin, daha sakin durabildiğimi hissediyorum mesela...25 senedir ilk defa bu sene tıkaçsız denize girdim; mandalinayı artık kendim soyabiliyor, huylanmıyorum, hissinden rahatsızlık duymuyorum, evde hatta apartmanda korkusuzca yalnız kalabiliyorum, sinirimi kontrol edebiliyor, sinirli olmam gereken anlarda kendimi bir anda sakin bulabiliyorum, trafikte 3 saat sıkışmış haldeyken birileri boğazıma sarılıyor gibi hissetmiyorum, yüksek seste müzik açıp anda kalmayı seçebiliyorum ,..vb vb (size önemsiz görünebilir ama bunlar benim asla yapamadığım şeylerdi...!) Bu yazdıklarım elle tutulur olarak değişen sadece birkaç şey...Bunların dışındaki hislerimi ancak bu süreçleri yaşayanlar anlar, anlatılır gibi değil gerçekten...Sadece çok güzel ve vazgeçilmez olduğunu söyleyebilirim...

Bu süreçte birçok da kitap okudum, bunları ilgisini çekenlere de tavsiye ediyorum, bana çok fazla katkısı oldu bu kitapların;

Byron Katie - Olanı Sevmek
Eckhart Tolle - Şimdinin Gücü
Eckhart Tolle - Varolmanın Gücü
Metin Hara - Aşkın İstilası, Yol
Neale Donald Walsch - Tanrı ile Sohbet (4 kitap var)

Nefes'le tanışmak, "Nefes" e başlamak isterseniz, ben Nevşah Fidan'la (nevsahfidan.com , NFS) başladım, oradaki koçlarımla da devam ediyorum. Önerebilirim...Bu işler biraz da içinin kimi, nereyi aldığıyla ilgili o yüzden ille de NFS'ye gidin demem, ama araştırın, soruşturun, emin olun, hissedin...Çünkü bu konu son zamanlarda "moda" olma yolunda olduğundan bu işi de şarlatanlığa çeviren çok yer olduğunu biliyorum...Kendiniz için en doğrusunu siz bilir, siz bulursunuz...

Bundan sonra yapmak istediğim şey, Vipassana! İnziva...Sessizlik Çalışması...Bakalım ne zaman kısmet olacak...Birgün olacak onu biliyorum, olduğunda deneyimimi paylaşırım...


Nefes, bugüne kadarki hayatımda kendim için yaptığım bence en doğru şey, ve damağımda hiç tanımadığım ama hiç de bırakamayacağım bir tadı var...

Aşk, ışık, neşe, nefes olsun...

Sevgiyle kalın......

Nefes alın, nefes verin...pes etmeyin, anda kalın, mutlu kalın...:)

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder